സൃഷ്ടി

മറവിയുടെയും ഓര്‍മയുടെയും ഇടവേളകളില്ലാതെ
പ്രണയം എന്റെ സിരകളില്‍ നിറച്ച കൂട്ടുകാരാ
 എന്‍റെ കരിവളച്ചില്ലുകള്‍ നിറച്ച പളുങ്ക്   കുപ്പിയില്‍ 
നിറമുള്ള വളപ്പൊട്ടുകള്‍ നീ ഒളിപ്പിച്ചു.
ചെമപ്പ് - നിന്‍റെ പ്രണയത്തിന്‍റെ   ലഹരിക്കായി
പച്ച-എന്‍റെ ആഹ്ലാദങ്ങളുടെ ഊര്‍വരത.
മഞ്ഞ -നിന്‍റെ (എന്‍റെയും)പ്രതീക്ഷകളുടെ തിരുശേഷിപ്പ്..
തുലാവര്‍ഷം പെയ്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു..
അഭയത്തിന്റെ ഓലക്കീറുകള്‍ ചോര്‍ന്നുതുടങ്ങി
മഴതുള്ളികള്‍ക്കിടയിലെ നിശ്ശബ്ദതയില്‍
നിന്റെ ചുടുനിശ്വാസം ഞാന്‍ കേട്ടു
പക്ഷെ അത് അടുത്ത മഴയുടെ ചൂളംവിളിയായിരുന്നു
വളപ്പൊട്ടുകള്‍ മങ്ങിത്തുടങ്ങി
ആഹ്ലാദങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും എന്നേ  അപ്രസക്തമായി
ഒടുവില്‍ മഴ
നിറം മങ്ങിയ വളപ്പോട്ടുകളെ തച്ചുടച്ചു
ചെമന്നവ വീണ്ടും തുടുത്തു
നിന്റെ പ്രണയം,നിന്റെ രക്തം
അപ്പോഴും മഴയായി പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു