സൃഷ്ടി

നമുക്കീ മഴയിൽ  അലിയണം
ഭൂമിയുടെ നിശ്ശബ്ദ ശ്വാസത്തിലേക്ക് 
ആകാശം മുല ചുരത്തുമ്പോൾ
 നമുക്കതിൽ അലിഞ്ഞില്ലാതെയാവണം 
ആയിരം മഴത്തുള്ളികളെ 
നമ്മിലേക്കേറ്റെടുക്കണം
പൂമഴയെ ആർത്തിയോടെ കാക്കുന്ന 
മാമ്പൂ മണ്ണ് നനഞ്ഞു കുതിരുമ്പോൾ 
വിയർപ്പും ശ്വാസവും
 മഴയിലേക്കെറിഞ്ഞ് കൊടുക്കണം
''എനിക്ക് ഇടി പേടിയാണ്  ''
അവന്റെ കണ്ണിൽ 
രസച്ചരട് പൊട്ടിച്ചതിന്റെ കുറ്റബോധമോ?
ഒരു നിമിഷം മഴ മാത്രം ..
ഉതിർന്ന തുള്ളികൾ വകഞ്ഞു മാറ്റി 
അവന്റെ കണ്ണുകളോട്
അവൾ കുസൃതിയോടെ കിണുങ്ങി 
''എനിക്ക് മിന്നലും ''